By accepting you will be accessing a service provided by a third-party external to https://ultrasarnhem.nl/
Column Hans Witjes
In verband met privé-afspraken was ik niet in staat om de uitwedstrijd tegen FC Twente rechtstreeks te zien. Ik heb het duel op zondagmorgen alsnog in zijn geheel bekeken. Als plichtsgetrouwe analyticus moest ik dat wel doen, als ik alleen supporter was, was ik daar echt niet aan begonnen. De saaiheid en kleurloosheid van het spel van Vitesse is mij namelijk al vele maanden een doorn in het oog en voordat ik aan mijn zondagochtendsessie begon, had ik uiteraard al vernomen dat deze wedstrijd daar geen uitzondering op was geweest.
Trainer Fraser had net als tegen OGC Nice gekozen voor het 5-3-2-systeem. Organisatorisch liep dat goed. De veldbezetting klopte, er werden nauwelijks kansen weggegeven en de Arnhemse ploeg had bijna constant de bal. Maar helaas, met dat vele balbezit werd ook dit keer vrijwel niets gedaan. Echte kansen werden nauwelijks afgedwongen en zelfs bijna-kansen waren een zeldzaamheid.
De oorzaak van het wederom tranentrekkende voetbal zat hem dit keer niet in het systeem, maar in de poppetjes. De taakuitvoering van hen was zodanig dat bij Vitesse niet alleen de laatste, maar zelfs ook de voorlaatste pass bijna nooit aankwam. Dan komt een ploeg uiteraard niet tot kansen.
Dit probleem zit in alle linies. Ik noem wat voorbeelden. Kashia en Miazga gaan meestal direct in de fout als ze een keer niet besluiten tot risicoloos geschuif. Opbouwende mogelijkheden gaan bij Faye doorgaans door slordigheid verloren. Foor werkt als middenvelder keihard, maar wisselt op dit moment goede momenten met slechte af. Voorin zijn spelers als Linssen, Matavz en Castaignos moeilijk aanspeelbaar en brengen weinig tot niets tot stand. Tel daarbij op dat de man die de aanvallende moeilijkheden in zijn eentje nogal eens wist te verdoezelen, Rashica, uit vorm is en de opbouwende en aanvallende ellende is compleet.
Dit is natuurlijk een heel andere analyse dan die de trainer en de spelers maken. Zij wijten het aan vermoeidheid en aanvoerder Kashia denkt zelfs dat het na de winterstop veertig procent beter zal gaan. Nou, geloof me, als spelers de ene na de andere technische fout of verkeerde keuze maken, dan wordt dat echt niet beter bij een ritme van één wedstrijd per week. Dan zit de oplossing in twee dingen: een andere tactiek en een aantal andere spelers.
Over de tactiek heb ik het de afgelopen maanden al vaak gehad. Vroeg druk zetten, een hoger baltempo hanteren en sneller vooruit spelen. Het zijn ingrediënten voor meer succes en een grotere attractiviteit.
Dan de spelers. Doelman Pasveer valt mij tegen en ging in mijn ogen bij het tegendoelpunt voor de zoveelste keer niet vrijuit. Na de mooie actie van Jensen was de bal even los en had Pasveer zich ervoor moeten storten in plaats van in te houden. Dan had de bal er nooit langs gekund, nu wel. Achterin zijn Oude Kotte en (de in Enschede wel slordige) Lelieveld spelers met potentie, op het middenveld hoort de balvaste Serero te spelen en zijn Foor, Bruns en (vooral) Mount goede opties, Rashica is wat weggezakt, maar onomstreden.
Niet op subtopniveau wordt dus gepresteerd op de positie van doelman, linksback, centrale verdediger en alle spitsposities behalve die van rechterspits. Tel uit je winst! Vorig seizoen was er ook veel op de ploeg aan te merken, maar had die met Room en Van Wolfswinkel in ieder geval nog een betrouwbare keeper en een zeer goed functionerende spits.
Er had al lang ingegrepen moeten worden, zowel tactisch als qua bezetting van de ploeg en dat heeft trainer Fraser nagelaten. Door in het tv-programma Studio Voetbal te verschijnen en daar aan te geven dat hij als gevolg van de Russische inmenging niet verder wil, heeft de trainer naar mijn mening willens en wetens aangestuurd op een snelle breuk. De leiding zal dit namelijk niet pikken en uiterlijk in de week na PSV met het bericht komen dat Fraser na de winterstop niet terugkeert. Of dit een oplossing is, is afhankelijk van de vraag of midden in het seizoen een goede, aanvallend denkende trainer beschikbaar is en wordt aangetrokken. De ervaring bij andere clubs leert dat tussentijdse trainerswissels meestal niet tot betere resultaten leiden, dus ik moet het allemaal nog zien.
Enschede, 16 december 2017
FC Twente-Vitesse 1-1
14. Jensen 1-0, 28. Mount 1-1.
Bron: Arnhem Sports