Stukje blog over 010 uit met de trein

Op de terugweg belandt jullie reporter in een tussencoupé met een aantal van die eerdergenoemde parels uit de samenleving. Het niveau lag op dat van heerlijke vage gesprekken en nog vagere verhalen die werden uitgewisseld.

Eén van de aanwezige levensgenieters deelt mee dat hij naar de plee gaat en wordt door de rest willekeurig een kant op gestuurd, hij komt er vanzelf wel één tegen is de gedachte.

„Hey weet iemand van jullie wanneer of er dalijk nog een bus naar de Laar gaat?" vraagt een andere persoon aan de rest van de groep.

Eén persoon wil zijn smartphone er al bij pakken om 2014-stijl de bustijden op te zoeken. Echter, de levensgenieter loopt net bij de deur om de coupé in te gaan. Hij maakt rechtsomkeert.

„Hier wacht maar ff…" zegt hij, en hij grijpt naar zijn binnenzak.

De rest van de groep verwacht dat ook hij zijn telefoon erbij pakt en als een wijsneus denkt het allemaal sneller te kunnen vinden. Maar ineens haalt hij zijn paspoort tevoorschijn.

„What the fuck moet ik nou weer met je paspoort jung, ik moet bustijden weten. Flikker op joh waus" begint de bustijden-vrager hem al uit te lachen.

„Nee kijk dan jonge", zegt de levensgenieter en hij opent zijn paspoort waarin een geel papiertje geplakt zit,
„Me wijf heeft alle bustijden naar Zuid opgeschreven, omdat ik altijd zo naar de klote ben….."

Nadat de hilariteit weggezakt is en de juiste buslijn en -tijd bepaald zijn, vertrekt hij richting wc. Drie kwartier later komt hij terug de coupé in stommelen.

„Waar zat je toch?" vraagt de groep hem.

„Ja, eeh… ik was ff de weg kwiet…"

Awaydays, heerlijk!