Verslag: Vitesse - FC Groningen

d.d. 2 februari 2018: Vitesse – Groningen

RASHICA IS WEG!!! 

Dus toch! Op het laatste moment, vlak voor het sluiten van de transfermarkt, besluit iedereen dat de tijd rijp is om hem te laten gaan.

 Als ik het bericht hoor, word ik niet goed. Het is verschrikkelijk, een enorme aderlating, een domper die zijn weerga niet kent. Wie moet Vitesse nu op sleeptouw nemen? Wie moet de voorhoede nu voorzien van magnifieke voorzetten? Wie moet ons nu vermaken met loepzuivere passes en ragfijne technische hoogstandjes?

Tamelijk over de pis app ik Bea. Als zij het frustrerende nieuws tot zich neemt, verkeert ze onmiddellijk in opperste staat van kwaadheid en scheldt op Vitesse, Werder Bremer, Fraser, Milot zelf, de kat, het werk, haar partner, de buren en verder op alles wat zich in een straal van zo'n 1,5 km rond haar bevindt. Conclusie: onze teleurstelling is groot evenals onze wanhoop over hoe het nu verder moet met Vitesse.

Ik zit vanavond al een tijdje op de tribune te wachten als Bea arriveert. Net op tijd om mee te klappen op de tonen van Status Quo. We kussen elkaar f vluchtig en nog geen seconde later gaat het alweer over Rashica. De kater is door ons nog steeds niet verwerkt, de radeloosheid voert de boventoon.

De buurman luistert met een half oor naar ons geklaag en schudt zijn hoofd.
"Dames", zegt hij, hij probeert zich te bemoeien met het gesprek dat Bea en ik voeren.
"Dames", zegt hij, nu een stuk luider, "Rashica was wel goed, maar hij was geen god!"

"Nou, dat scheelt maar één letter", antwoord ik een tikkie kribbig, omdat ik vind dat Rashica minstens een voetballende halfgod is; de Messias van Vitesse of zoiets!
"Er zijn twee prima aankopen gedaan door Vitesse", probeert de buurman nog een keer.
"Jawel, maar die heten geen Milot Rashica!", is mijn antwoord. De buurman slaakt een luide zucht en richt zijn ogen eerst even ten hemel en daarna op de nogal hobbelig ogende grasmat. We gaan beginnen.

En Vitesse start goed met veel druk naar voren. Faye geeft een prachtige voorzet op Miazga. Matt loert, Matt springt, Matt kopt en Matt scoort…. jááááááá, hij zit er al in. Doelpunt! Fantastisch! Zo vroeg in de wedstrijd al; er zijn nauwelijks 5 minuten gespeeld en het staat 1-0.

Bea en ik vliegen elkaar dolgelukkig in de armen. We kunnen nauwelijks geloven dat zonder Milot ook gescoord kan worden en de buurman kijkt me aan met een blik van 'ik zei 't toch'.
Maar dat mag de pret niet drukken. Ik draai mijn V-sjaal van mijn nek en samen met Bea hou ik 'm omhoog. We springen, dansen, juichen en zingen. Allemaal tegelijk! Iedereen op noord is ongelooflijk blij. Wat een grandioze start van deze pot voetbal. Mooi gedaan Matt Miazga!

De wedstrijd gaat verder. Vitesse blijft aanvallend spelen en Groningen geeft onze helden veel ruimte om te voetballen. Je kunt wel stellen dat onze gasten er nauwelijks niet aan te pas komen.

Na zo'n half uurtje voetballen dringt onze Ernemse armada nogmaals aan. Van Bergen heeft de bal en passt naar links. Matavz staat daar al helemaal klaar en het lijkt erop dat ie de bal aanneemt. Hij is dat echter toch niet van plan en maakt een soort hupje waardoor de bal verder rolt richting Mount. Mason doorziet het plannetje, neemt aan en tikt de bal heerlijk tegen het netje van Groningen. 2-0!

Het Gelredome is euforisch en knalt bijna uit elkaar van vreugde. Bea en ik schieten van blijdschap weer overeind en zijn oneindig happy. Opnieuw zwelt een groot galmend koor van jubelende stemmen op uit noord. We zijn trots op onze jongens en op het voetbal dat ze tot nu toe laten zien!

In de 35e minuut rukt Groningen onverwachts op richting het doel van onze keeper. Ik krijg een onbestendig gevoel in mijn maag en ik krijg het warm. Onze defensie staat de eerste serieuze krachtmeting te wachten van vanavond en daar word ik bloednerveus van. Bea en ik kijken elkaar een moment bezorgd aan, ja mensen, het is al vaker te makkelijk weggegeven! De bal wordt gespeeld op Van Weert (Gr.), hij neemt aan, haalt hard uit en schiet rakelings langs het doel van Pasveer.

Tjezusmaria, dat scheelde echt niks. Geschrokken kijk ik Bea aan en een zucht van opluchting ontsnapt uit mijn mond. OMG, dit had zo maar de gelijkmaker kunnen zijn en voor een kentering in de wedstrijd kunnen zorgen. Ik ga weer zitten, probeer een beetje te relaxen en mijn hartslag onder controle te krijgen. Pfff ……

Gelukkig pakken onze jongens de draad weer op en de meeste ballen gaan nu richting de keeper van Groningen. Beter, veel beter, op deze manier blijft de rust gewaarborgd op noord evenals goede perspectieven op een overwinning.

Tegen het einde van de eerste helft loopt onze defensie gezellig mee naar voren richting het doel van onze tegenstander. Kashia krijgt de bal aangespeeld en kopt. De bal wordt geblokt door hun keeper en kaatst terug naar Kashia. Hij haalt uit. De bal wordt ditmaal tegengehouden door een speler van Groningen, maar die vent staat wel helemaal in de goal. De bal is dus gewoon over de achterlijn geweest. Doelpunt dus! Maar Wiedemeijer ziet het allemaal anders of hij ziet het helemaal niet en een loepzuivere goal wordt ons dus ontnomen.

Captain Kashia is des duivels en Bea en ik ook. Godnondeju! Het is weer zover, de scheids let niet op en onze mannen zijn de sjaak. Met 3-0 is de wedstrijd gespeeld, met een 2-0 voorsprong in de rust moet je bij Vitesse toch altijd maar weer afwachten.

Na de rust beginnen onze jongens weer voortvarend. De éne na de andere kans ontplooit zich voor onze ogen, maar onze heren komen telkens niet tot scoren. K*t man, maak nou toch gewoon dat 3e doelpunt, zijn we van al die stress af en hebben we gewoon 3 punten in de pocket!!

Vitesse is nog steeds de beter voetballende ploeg met prima combinatiespel en met druk naar voren. Toch is Groningen niet helemaal ongevaarlijk. Na ruim 10 minuten in de 2e helft
schiet opnieuw Van Weert op Pasveer. Ik hou mijn adem in en ben doodsbenauwd voor zo'n ongelukkige aansluitingstreffer. Goddank, hij mist, net naast!

Ook in de 73e minuut dreigt het bijna fout te lopen voor ons geel-swèrt. Groningen bevindt zich op de verkeerde kant van het veld en daar worden Bea en ik heel onrustig van. We zien dat Veldwijk (Gr.) de bal van links krijgt aangespeeld. Hij neemt aan en staat praktisch alleen voor een leeg doel. Bea slaat haar handen voor haar gezicht en ik kan alleen maar iets schreeuwen van 'Oh god nééééé'! We zitten verstijfd van angst in onze stoeltjes als Veldwijk schiet. Het is werkelijk een niet te missen kans op 2-1! Maar hij schiet mis, rakelings langs het doel van Pasveer!

Bea en ik springen op alsof we door een wesp zijn gestoken. We juichen vrolijk om deze absurde misser en we kunnen weer f opgelucht ademhalen. Dit was close!

Vitesse heeft Groningen netjes verslagen met 2-0. Bij vlagen gebeurde dit met aantrekkelijk en goed voetbal. Bea en ik zijn heel tevreden.

Waar we misschien wel verrukt over zijn, minstens verrast in elk geval, is dat deze overwinning tot stand is gekomen zonder Milot Rashica. Ook zonder hem kunnen we gewoon de play-offs halen en met veel inzet en wilskracht doorstomen naar een 5e of 4e plek.

Hoe dan ook, we zullen Rashica enorm missen. We wensen hem natuurlijk wel heel veel plezier en succes bij Werder Bremer. Milot, bedankt voor alles!

Nou, doei tot de volgende wedstrijd!

X Nancy