Verslag: Vitesse - Feyenoord

​Nancy op Noord: Vitesse – Feyenoord (10 maart 2019)

Kom ik vorige week 's avonds thuis, check ik nog f mijn facebook, en wat lees ik ineens … ik ben fan van de maand februari geworden: de zgn. Bella Roma-fan!

Huh … ik?!

​Hebben jullie enig idee hoe bijzonder ik dat vind?! Hoe enorm vereerd ik me voel?! Zo ontzettend leuk!

Graag wil ik iedereen uit de grond van mijn geel-swèrte hert bedanken die de moeite heeft genomen om een stem op mij uit te brengen. En ik wil ook iedereen bedanken voor de hertverwermende felicitaties daarna. Super mensen! DANK JULLIE WEL!!!

En dan stap ik zondag de tribune bij Noord op en Bea staat al op de uitkijk. Zodra ze me ziet, begint ze als dolle te zwaaien en ze loopt op me af.

"Oh Nance, wat leuk van die prijs hè! Meid, ik was net zo verrast als jij! Ik moest het wel 5 x lezen, ik kon het eerst geeneens geloven! Hoe vet is dit?! En … en … en … met wie ga je uiteten?"

Ze tettert er onmiddellijk op los en ondertussen pakt ze me stevig vast in iets wat ligt tussen een houdgreep en een stevige doch liefdevolle omarming.

De buurman arriveert ook. In het voorbijgaan mompelt hij volgens mij iets van "leuk voor je" (en ik heb het vermoeden dat ie tegen mij praat).

Voorzichtig bevrijd ik me uit de armen van Bea en samen ploffen we neer op onze stoeltjes. Ze kijkt me nog immer vragend aan; ik begrijp dat mijn antwoord voor haar bijna van levensbelang is.

"Nou … ik wel wil uiteten met die woest aantrekkelijke Guram Kashia; oude liefde roest niet, hè!", en ik geef haar een samenzweerderig knipoogje, knik bijna onzichtbaar richting de buurman en ik kan me lach nauwelijks inhouden.

Bea giert het uit. De buurman zucht een tikkie geërgerd en maakt me duidelijk dat 'baard' nu in de States speelt.

"Oh ja, dat is ook zo", zeg ik liefjes, "maar hij kan toch geschorst zijn of geblesseerd of gepasseerd of zo …", en ik doe net alsof ik bloedserieus ben.

Bea en ik pissen zowat in de broek van 't lachen terwijl de buurman nu echt geïrriteerd kijkt.
Mooi … de wedstrijd kan beginnen!

Vanaf het allereerste moment jagen beide ploegen fanatiek op de bal. Die kakkerlakken willen natuurlijk hun 3e plaats behouden, maar onze jongens flirten natuurlijk graag met de 4e plek.

Na nauwelijks 3 minuten spelen pikt Berghuis (F) de bal op en tikt 'm door naar Van Persie (F) die vervolgens kopt richting Eduardo.

De eerste stroomstoten bonken al meteen als een waanzinnige door mijn hele lijf. Als dit de opmaat is voor de rest van de pot, dan red ik het eind van de wedstrijd niet. Gelukkig is onze goalie alert, maar we zijn gewaarschuwd.

Onmiddellijk daarna volgt een counter over links van onze mannen. Via Clark komt de bal bij Dauda, rond de 16 meter-lijn. Dauda speelt de bal richting Büttner en Bea gilt: "Schop 'm terug naar Dauda, die staat helemaal vrij!"

We springen op en meteen voelen we hoe de spanning volledig bezit van ons neemt. Alex legt de bal terug op Dauda.
"Schiet dan … ", schreeuwt Bea en Dauda haalt uit. Aaarrrggghhh … jammer! Naast!

Luid applaudisserend moedigen we onze jongens aan. Dit was een goede kans, en door …

En dan volgt weer een aanval van Feyenoord, opnieuw met Berghuis en Van Persie in de hoofdrol. De adem stokt me in de keel als ik zie hoe zij ons doel bestormen, maar Van Persie schiet naast. Godallejezus, het blijft oppassen met die ouwe (en dit bedoel ik respectvol, hè)!

Niet veel later krijgen wij een vrije trap. Odegaard schopt de bal richting het penaltygebied waar onze Vitesse-armada in grote getale gepositioneerd staat.

Bea klemt haar handen om haar stoeltje zodat haar knokkels wit worden en ik krijg overal jeuk. Het zou zo gaaf zijn als ie er nu in zou rollen! Dat zou toch zo'n beetje het ultieme geluk betekenen mensen!

De bal komt op het hoofd van V.d. Werff. En hij kopt … over! Ah, KAK!
We zakken terug in onze stoeltjes en ademen verder.

Het is een aantrekkelijke wedstrijd, we vervelen ons geen seconde. Feyenoord is meer in balbezit, speelt aanvallender en oogt sterker. Onze jongens daarentegen geven alles wat ze hebben. Ze vechten voor de bal en voor elkaar, lopen als een paard en Eduardo verdient een standbeeld omdat hij zoveel prachtige reddingen heeft verricht. Chapeau!

Het einde van de eerste helft nadert. Feyenoord zoekt opnieuw via de linkerkant naar de openingstreffer. Via Larsson komt de bal bij (wie anders!) dan Van Persie terecht.

Die grijze is de hele wedstrijd al irritant gevaarlijk en je voelt gewoon dat dat niet goed kan blijven gaan. Opnieuw schieten de zenuwen door ons lijf en hartkloppingen voeren de boventoon.

Van Persie neemt aan en knalt de bal hard richting ons doel. Met opnieuw uitstekend keeperswerk weet Eduardo een goal te voorkomen. Pffff ... dat was close!

Maar er is nauwelijks tijd om op adem te komen. Nog geen halve minuut later staan die kakkerlakken alweer tegen onze defensie in te beuken. Wederom wordt er via hun linkervleugel een aanval opgebouwd en natuurlijk komt de bal weer bij Van Persie. Dit maal legt hij de bal terug op Kökcü (F).

De buurman schuift onrustig op z'n stoel en ik krijg het bloedheet van al die stress. Bea loopt rood aan en lijkt een zenuwinzinking nabij. Maar Kökcü heeft overal schijt aan en geeft de bal een poeier … rechtsonder … tegen ons netje. 0-1!

Aaahhh nee hè! Godnondeju zeg! Doodzonde! Zwaar teleurgesteld gaan we weer zitten.

Bea en ik en de buurman hoopten zo dat we met 0-0 de rust zouden ingaan. Het zat erin, echt waar, maar een beetje mazzel moet je hebben.

Tijdens de rust praten we elkaar moed in; we kunnen ze pakken, we laten Rotjeknor gras vreten en we laten ze janken! ik hoop dat onze jongens dat in de kleedkamer ook doen.

Gesterkt in de overtuiging dat we kunnen winnen, begint de tweede helft.

De eerste aanval is direct voor Vitesse. Karavaev pikt de bal op. Hij ziet Dauda in het 16-metergebied staan en hij trapt de bal richting de Ghanees.

Dauda probeert de bal te controleren, maar dat lukt niet helemaal. Martina (F) wil vervolgens de bal weg pleuren maar ook dat lukt niet. In zijn wanhoop schiet Martina tegen de benen van Dauda aan of zo en vervolgens baant de bal zich een weg achter Delle, in het doel van Feyenoord!

Jáááááá … Geweldig! Of Dauda nou wel of niet het laatst de bal heeft geraakt, I don't give a f*ck! Het staat gewoon 1-1!!!

Bea en ik stuiven op en koken over van vreugde. Oh mensen, wat is dit fijn! We lachen, we springen, we zwaaien met onze V-sjaals en heel Noord doet mee. Het is ongelooflijk hoe zo'n lelijke goal zo lekker kan zijn!

Het spelt gaat verder en golft op-en-neer met kansen voor beide ploegen. De sfeer in het Gelredome is onveranderlijk fantastisch. We zingen onze mannen vol passie toe, applaudisseren hartstochtelijk bij elke grote en kleine mogelijkheid en het blijft ontegenzeggelijk spannend.

Er volgen kansen voor Odegaard, Karavaev, Linssen en Clark en onze toppers worden gaandeweg de 2e helft alsmaar sterker. Bea en ik werpen elkaar een betekenisvolle blik toe. Als we doordrukken dan kunnen we gewoon winnen!

Echter, op het eind laat Rotjeknor weer van zich horen. De bal komt in ons strafschopgebied terecht bij Jan-Arie v.d. Heijden (F. en ex-Vitesse). Hij loert er naar als een sluwe vos. OMG! Het zal ons toch niet gebeuren dat deze bal er nu in gaat?!

Ik sta te fluiten van de stress en Bea bevindt zich van nervositeit inmiddels in een permanente crisis. De spanning is niet meer te harden, ik ben er bijna misselijk van.

Met angst in onze ogen en afgrijzen op het gezicht volgen we de actie van V.d. Heijen. Hij springt en hij kopt de bal heel scherp richting ons doel. Ik hap naar adem als de bal de paal raakt en ik stort bijna in als Van Persie het in de rebound nog eens probeert. Goddank kopt hij net over!

En dan vindt Manschot het gelukkig genoeg geweest. Het blijft 1-1.

Met trillende knieën ga ik zitten. Ik heb f een rustmomentje nodig. Bea staat nog steeds in shock te shaken en de buurman zucht een keertje diep.

Mensen, mensen, wat een spannende wedstrijd en onze helden hebben keihard gewerkt. Ik ben heel tevreden en blij met het vertoonde spel en met het behaalde punt.

Nou, doei tot de volgende wedstrijd!
X Nancy