Verslag: Vitesse – Heracles

 Nancy op Noord

d.d. 7 oktober 2018: Vitesse – Heracles: de daverende dag van Darfalou

Mijn eerste gedachte vanochtend was: ik ga straks niet naar Vitesse, ik sla een keertje over. Ik ben kei druk met een opleiding voor mijn werk en dat ik gisteren iets te lang op de Korenmarkt heb rondgehangen en dat laatste biertje niet had moeten drinken, tja … dat werkt ook niet mee aan een goede start van mijn ochtend.

Maar halleluja, praise the Lord … er bestaat ook nog zoiets als koffie! Gelukkig gaat het twee bakkies en een krentenbolletje later al een stukje beter met mij (en ik heb eerlijk gezegd ook niet heul veul zin in de lawine van ontstemdheid en kritiek die Bea over mij uitstort als ik niet zou komen).

Bovendien hoorde ik van een lieve fb-vriendin dat ze erg veel last heeft van haar rug. Ze kan daardoor niet naar Vitesse maar ze hoopt dat ze via mijn verhaal de wedstrijd toch een beetje mee kan beleven. Nou, Caroline, speciaal voor jou mijn verslagje en heel veel beterschap.

Ik tref Bea en de buurman op de promenade. Uiteraard hebben we het over Matavz. Wat een pech heeft die man en vanaf deze plek wil ik ook hem heel veel beterschap en een spoedig herstel toe wensen (evenals de rest van de ziekenboeg die Vitesse momenteel rijk is)!

De vervanger van Matavz is de voor ons tamelijk onbekende Oussama Darfalou. Bea, de buurman en ik zijn erg benieuwd of hij er wat van kan bakken vanmiddag.

En òf hij er wat van kan bakken! De wedstrijd tegen Heracles is nog maar nauwelijks begonnen of Darfalou kopt al op de paal. Oh men, wat ontzettend jammer dat de bal er niet in gaat, maar hé … hij geeft wel onmiddellijk z'n visitekaartje af!

In de beginfase golft de wedstrijd een beetje op-en-neer. Een paar kansjes voor onze mannen en een paar voor Heracles. Tot de 11e minuut dan: ik heb wel eens gehoord van de 'kannonnen van Navarone', nou … ik heb er vanmiddag voor het eerst ook één gezien!

Mijn hemel! Navarone Foor krijgt de bal in tweede instantie voor zijn voeten (de eerste keer maaide hij erover heen of zo). Hij bedenkt zich geen ogenblik, haalt verwoestend hard uit en schiet de bal snoeihard in de rechterbovenhoek van het doel van Blaswich. Wat een wonderschoon doelpunt!

Eerlijk waar, ik ben totaly flabbergasted door deze pure schoonheid van een goal en ik vergeet een ogenblik om luid te schreeuwen, te klappen en om bij Bea in de armen te vallen.

Heel Noord, heel het Gelredome verkeert in extase. Iedereen is dolenthousiast, iedereen is verrukt, iedereen is übergelukkig door deze fantastische actie van Foor.

De wedstrijd gaat verder en het is duidelijk dat Vitesse de bovenliggende partij is, maar onze mannen vergeten gewoon om nogmaals te scoren. Er zijn voldoende kansen voor o.a. Bero en Linssen en Bea en ik smeken bijna om een 2e doelpunt voor onze jongens; dat zou namelijk meer dan verdiend zijn, gezien het vertoonde spelbeeld.

Als de eerste helft zo langzamerhand z'n einde nadert, passt Linssen vanaf de middenlijn de bal richting Darfalou. Ik hou mijn adem in, ik voel hoe het hart mij in de keel klopt en nerveus probeer ik mijn spanning weg te slikken. Ik volg zijn handeling en ik zie dat ook Bea met een verkrampte kaaklijn zijn actie in de gaten houdt. Ik gun het Darfalou! Hij werkt zo hard en duikt overal op waar de bal ook is.

Darfalou neemt de bal van Linssen rustig aan en lijkt zich niet bewust van het feit dat het Gelredome op het punt staat om een vulkaanuitbarsting te imiteren. Hij blijft stoïcijns en tikt als een ijskonijn de bal kampjes naast de goalie van Heracles. Jáááááá'…. doelpunt! 2-0!

Geweldig mensen! Oussama Darfalou scoort zijn eerste goal voor Vitesse!

De buurman, Bea en ik en iedereen schieten als een katapult uit de stoeltjes en vieren het feestje mee met Darfalou. We juichen Oussama toe, we zingen en we dansen op de tribune en we zijn ongelooflijk happy met dit doelpunt! Wat een heerlijkheid om vlak voor rust op deze verdiende en comfortabele 2-0 voorsprong te komen. Goed gedaan, Darfalou!

Na de rust is meteen duidelijk dat onze mannen nog steeds dezelfde gretigheid tonen als in de eerste helft. Onmiddellijk wordt het doel van Heracles (met in tweede helft Brouwer onder de lat) bestormd. Karavaev staat oog-in-oog met de keeper, maar Brouwer blokt zijn schot. Aaaaarrrggghhhh ….. KAK! Wat een ellende, maar kom op jongens we gaan door!

En natuurlijk houden onze mannen niet op, en wij, de twaalfde man, ook niet! We blijven onze helden bemoedigend toeschreeuwen, ondersteunen hen met ons gezang en brullen adviezen waarvan we allemaal het idee hebben dat het zal helpen. Aaahhh, heerlijk genieten van een lekker potje voetbal op de zondagmiddag!

Vitesse blijft vol overgave spelen, met veel pressie en goed combinatiespel. Het is fijn om te constateren dat de aanzienlijke ziekenboeg van Vitesse toch weinig invloed heeft op het spel. Bea en ik zijn daardoor in ieder geval aangenaam verrast en ongelooflijk blij.

Halverwege de tweede helft pikt Odegaard de bal op. Hij weet inmiddels ook wel dat Darfalou een kanjer is en besluit dan ook om hem de bal te geven. Bea en ik zien onmiddellijk dat hieruit een goede kans kan voortvloeien en we staan alweer druk gebarend duidelijk te maken hoe en waar de bal neergelegd moet worden.

Ik denk dat Darfalou ons op een merkwaardige wijze toch gehoord heeft aan de overkant van het veld bij Zuid. Hij maakt een soort zig-zag-beweging of zo, draait naar binnen en haalt daarna met links uit. Ik gil het uit van opwinding en Bea knijpt mijn arm zowat tot gehakt.

Maar wat denk je ….. Ráááááák! 3-0 voor ons! Hij zit 'r weer in! Darfalou scoort opnieuw en het hele Gelredome ontploft! Iedereen leeft nu op het totale punt van vervoering en er zijn geen superlatieven meer. Alle supporters zijn in- en ingelukkig, iedereen jubelt en Darfalou is binnen een uur spelen een soort geel-swèrte superman geworden.

Als we weer gaan zitten, hoor ik hoe zo bovenaan op Noord opnieuw beginnen te zingen, ditmaal wordt het lied speciaal gericht aan onze Almelose vrienden: "Ze zijn er wel, ze scoren niet, ze zijn er wel maar scoren niet …..".

Nah ja, hilarisch! Bea en ik liggen in een deuk. Hoe kun je je plezierige zondagmiddag nog meer opleuken? Nou zo dus! Oh men, I love North!

Onze overwinning is inmiddels vrijwel zeker en de spanning is er vanaf. Lekker belangrijk allemaal, ik geniet gewoon van het relaxte sfeertje en van alle vrolijke supporters om me heen.

Toch blijft Vitesse strijden met de uitstekende spelende Büttner voorop. In de 71e minuut loopt hij af op de goalie van Heracles. Ja, Alex heeft nog meer dan genoeg energie en fitheid om nog f een statement te maken. Hij wordt echter onderuit gehaald door Duarte en Kamphuis besluit dat Büttner recht heeft op een pingel.

Wow, is het feestje van Vitesse dan nog niet voorbij?!
Büttner neemt zelf de strafschop; hij geeft een knal tegen de bal en die verdwijnt linksonder in het doel! Ja hoor … Alex noteert de 4-0 op het scorebord. Mensen, hoe vet is dat?!

Opnieuw slaat de vlam in de pan in ons prachtige stadion in Ernem en alle supporters golven mee met de muziek die voor de 4e maal deze middag wordt ingezet. Het is grandioos!

En tot slot nog f dit: het feit dat Büttner de laatste strafschop richting Kronenburg schiet, mag de pret niet drukken. We hebben een topwedstrijd achter de rug.

Nou, doei tot de volgende wedstrijd!

X Nancy​