Verslag: Nancy op Noord

Nancy op Noord
d.d. 8 november 2019: Vitesse – FC Groningen

Wat een verpletterend nieuws kwam afgelopen week tot ons!

Niemand minder dan Keisuke Honda komt Vitesse uit de sportieve drek trekken en hij zal de mooiste club van Nederland naar ongekende hoogte laten stijgen. Hij is onze Messias, hij is onze Verlosser! Hij zal ons geel-swèrt redden! Halleluja … praise the Lord!

In deze jubelstemming reis ik af naar het Gelredome. Natuurlijk weet ik dat Honda nog niet speelgerechtigd is, maar ik ga ervan uit dat de positieve flow van zijn toekomstige aanwezigheid al lang is overgeslagen op onze Vitesse-boys en dat zij hierdoor gesterkt worden en dat dat onmiddellijk zijn weerslag heeft op het spel.

Bea en de buurman zitten al gereed en van een afstandje hoor ik Bea ook al knetteren: "Matavz staat niet in basis! Hoezo is hij gepasseerd dan?! Leg me dat maar 's uit!"

Ze begroet mij met een achteloze kus en knettert verder: "Hoe kun je onze beste spits nu niet opstellen? Hij scoort altijd onverwacht! Hij is altijd gevaarlijk!"

De buurman luistert toe en als Bea even naar adem hapt tussen haar tirade door, mompelt hij iets over 4-4-2 en schudt daarbij mistroostig zijn hoofd. Ooowww … dit klinkt niet goed mensen. Mijn euforie over de komst van Honda wordt compleet weggevaagd in pakweg 30 seconden of zo.

Dan fluit de scheids en we gaan beginnen. Ben benieuwd!

En onze jongens starten best goed en zetten meteen druk. Al vroeg in de wedstrijd komen er kansen voor Dicko, Grot en Dasa, maar het leidt helaas niet tot een doelpunt. Vreselijk jammer!

In de 13e minuut spurt Groningen ineens naar voren en onze mannen staan f niet op te letten of zo. Bea en ik schieten tegelijkertijd uit onze stoeltjes en maken op niet mis te verstane wijze duidelijk dat er direct gevaar dreigt.

Via Messaoudi (Gr) komt de bal bij Sierhuis (Gr) vlak voor onze 16-meter lijn. De schrik slaat me om het hart en ik krijg het bloedheet. Ik voel een paniekaanvalletje opkomen... mijn hemel, het zal toch niet … !?

Sierhuis neemt aan en schiet hard op ons doel. Goddank staat Pasveer in de weg en de bal ketst via zijn benen terug in het veld. Maar het blijft alarmfase 1, code rood: levensgevaarlijk! Ik wil iets schreeuwen maar de angst werkt verlammend, dus ik doe mijn mond maar weer dicht.

Asoro (Gr) pikt de bal in de rebound op en geeft een poeier richting onze goalie. Vol ongeloof kijk ik toe hoe Pasveer deze keer kansloos is. De bal verdwijnt in ons netje en het staat 0-1.

Godmoedermaria! Nee hè! Hoe is het mogelijk! Sta je best goed te spelen en dan ineens sta je toch weer achter. Ik begrijp het allemaal niet meer.

Of wacht f … ik geloof dat ik het toch een beetje snap! Vanaf Zuid is er een andere bal in het veld gegooid en daardoor is Pasveer totaal in de war geraakt (of op z'n minst afgeleid). Het ongeloof om deze onbenullige actie straalt uit zijn ogen. Tjezus! Welke sukkel doet zoiets?

Gedesillusioneerd gaan we maar weer zitten.

Bea, de buurman en ik hebben f tijd nodig om te herstellen van deze enorme dreun, evenals onze mannen in het veld. Gelukkig wordt de draad daarna weer enigszins opgepakt. Onze jongens willen echt wel hoor … kom op dan!!!

Na zo'n half uurtje voetballen, lopen onze mannen richting het doel van Groningen. Via Dasa komt de bal bij Linssen, die net richting het penalty-gebied van Groningen oprukt.

Met overweldigende belangstelling en vol positivisme zien we hoe hij de bal aanneemt. Dit is een kansrijke situatie, mensen!
Nerveus strijk ik met mijn handen door mijn haar en bij Bea klopt een adertje als een dolle in haar hals.

Linssen schiet keihard en ik volg de bal alsof mijn leven er vanaf hangt. De bal spat van de lat en stuitert net voor de doellijn weer op de grond. Aaaaarrrrgggghhhh … hij zit er niet in! Godskolere!
Iedereen baalt, niet normaal meer!

Padt (keeper Gr) hervat het spel en geeft een lange trap naar voren. De bal komt terecht bij Sierhuis en hij kopt 'm door naar Asoro, die ons strafschopgebied binnen rent. Ooohhh men, dit is he-le-maal fout!

Bea begint weer te gillen en grijpt van schrik mijn arm vast. Een verstikkend gevoel maakt zich meester van mij. Dat blijkt terecht. Asoro blijft cool en tikt de bal beheerst langs Pasveer. 0-2.

Godnondeju! Wat een teringzooi! Wat een f*king fiasco! Deze zag ik niet aankomen! Net op een moment dat je denkt dat Vitesse sterker is en kansen creëert, krijg je zo'n sof tegen.

Moedeloos zak ik weer terug in mijn stoeltje. Ik kan wel janken!

Als de tweede helft begint, zijn we inmiddels hersteld van deze enorme schok. Vol goede moed en vol energie begroeten we Pasveer op Noord met een luid applaus. En als we zien dat Matavz de tweede helft wel speelt, is ook Bea weer helemaal in de gloria.

Vitesse begint verbeten en gefocust aan de tweede helft. Mooi!

Na enkele minuten trapt Pasveer de bal naar voren. Het is een lange, wonderschone pass die terecht komt bij Linssen. Brian wurmt zich vakkundig door de defensie heen, hij geeft de bal vervolgens een laatste tikkie … en … jaaaaaahhhhh! Doelpunt!1-2!

Bea en ik stuiven op en weten niet voor wie we harder moeten klappen en juichen en zingen. Wat een meesterlijke assist van Pasveer en wat héééérlijke goal van Brian!!!

We zijn über-gelukkig met deze aansluitingstreffer en onmiddellijk stroomt er hoopvolle verwachting door het hele Gelredome. Natuurlijk kunnen we nog een keer scoren, natuurlijk kunnen we nog gewoon winnen en als een volwaardige 12e man schreeuwen we onze jongens bemoedigend toe.

Een paar minuten later worden de Groningers op rechts weggetikt en komt de bal uiteindelijk in de voeten van Lelieveld. Julian kapt en draait weg en tikt de bal door naar Matavz, die uiteraard als echte spits weer bij het doel van de tegenstander te vinden is.

Matavz tikt de bal met de punt van zijn schoen richting het doel van Padtje. Mijn ademhaling hapert, mijn handen trillen en het bloed jaagt als een achtbaan door mijn aderen. Ik sta stijf van de stress.

Tot mijn immense teleurstelling zie ik hoe Padt de bal met zijn lichaam blokt en daarmee de gelijkmaker voorkomt. Met een enorme kater ga ik hoofdschuddend weer zitten. Tjezus, wat een kans mensen! Dit had 'm moeten zijn, godverdegodverdegodver!

De wedstrijd gaat verder en Bea en ik en de buurman en iedereen op Noord leven tussen hoop en vrees. Onze mannen werken hard en dat levert hier en daar ook wel mogelijkheden op, maar echt uitgesproken kansen blijven uit.

Tot aan de blessuretijd dan!

Pasveer geeft weer een flinke trap naar voren en Dicko kopt de bal terug op Linssen.

De spanning is bijna niet meer te harden en ik ben f alle besef van plaats en tijd kwijt. Als een overwinning niet lukt, dan toch minstens één punt hier in huis houden!

Brian bedenkt zich geen moment en geeft de bal een enorme poeier. Tot ons grote verdriet en afgrijzen zien we dat de bal rakelings langszij gaat. K*t. Weer niet! Dit is toch gruwelijk mensen, om gek van te worden!

Maar we hebben nog een paar minuten blessuretijd! Com'on boys, ga door! Zolang de tijd tikt, is er hoop!

Even later heeft Bazoer op rechts de bal aan zijn voet. Hij speelt zich knap vrij en passt naar Darfalou die in het 16-meter gebied staat. En Darfalou springt … en kopt … over!

Zo vreselijk frustrerend! Mag het dan gewoon niet vandaag of zo?!

In de laatste seconden van de blessuretijd voorkomt Pasveer op miraculeuze wijze de 1-3. Dat is natuurlijk fijn, maar we schieten er niet echt veel mee op want we verliezen gewoon voor de 3e maal op rij!

Opnieuw laten we dure punten liggen en opnieuw bekruipt mij het gevoel dat dit niet nodig was geweest.

Laat Keizer Keisuke maar heel gauw aansluiten bij onze jongens. We hebben hem keihard nodig.

Nou, doei tot de volgende wedstrijd!
X Nancy

Bron: Nancy op Noord