Verslag: Vitesse - FC Viitorul

d.d. 2 augustus 2018: Vitesse – FC Viitorul (return kwalificatieronde EL)

Godmoedermaria! Wat een verzengende, verschroeiende, allesoverheersende, overal aanwezige en niet aflatende hitte teistert Ernem, Nederland en grote delen van Europa. Niet normaal meer.

Voordat ik goed en wel mijn kleffe luchtbedje afrol, ben ik al weer uitgedroogd en voel ik me volledig verdord en geroosterd. Koffie, water, cola … who cares … als er maar wat te drinken is.

Ik vertel mijn vriendinnen voor de 80e keer of zo dat ik vandaag echt wel de camping verlaat om Vitesse vanavond aan te moedigen in hun strijd tegen onze gemeenschappelijke Roemeense vijand 'FC Viitorul'. En voor de 80e keer of zo zie ik hun ogen een blik van onbegrip, onwetendheid, verstoordheid, irritatie en ergernis. Ik heb zulke leuke vriendinnen, echt waar, maar van mijn liefde voor voetbal in het algemeen en voor Vitesse in het bijzonder begrijpen ze helemaal niks.

"Wat moet je nou in dat bloedhete stadion, als je hier gewoon kunt zwemmen? Op de camping zijn ook leuke mannen hoor! Biertje bij ons is een stuk goedkoper dan in het Gelredome! En als ik wil zingen of mee-blèren, nou, dan regelen zij wel een karaoke-feestje voor mij!"
Ik ben gestopt met proberen uit te leggen waarom ik toch ga, kansloos!

Bea is er vanavond helaas niet, echt zo balen. Zij is nog op vakantie in Canada, bij haar familie, en ik mis haar enorm. Natuurlijk houden we intensief contact via app, mail en skype en natuurlijk hebben we uitgebreid gesproken over Guram Kashia.

Hij is dus vertrokken, hoe vreselijk is dat?! En waar moeten we nu naar kijken als het spel niet om aan te zien is?! Wie wordt nu onze nieuwe captain en moet ie dan ook een baard hebben?! Moet ie net zo'n spetter zijn als z'n voorganger?! Bestaat dat überhaupt?!
Ja, hier heeft Sloetski vast nog niet over nagedacht, maar Bea en ik zijn hem hierbij graag van dienst!

Goddank is de buurman er wel. Hij vertelt dat Matavz toch speelt, daar werd even wat mistig over gedaan, en dat Linssen vanavond aanvoerder is. Ik heb begrepen dat eigenlijk V.d. Werff onze 1e aanvoerder is, maar die staat niet in de basis! Op z'n minst merkwaardig!

Het is weer fantastisch om te zien hoe Hertog zijn rondjes vliegt en als de spelers het veld betreden onder de luide, vertrouwde muziek van Status Quo, dan spoelt de adrenaline met golven door mijn lichaam en krijg ik kippenvel op armen en benen. Natuurlijk zing en klap ik mee, heerlijk, eindelijk. Ik heb heel erg uitgekeken naar deze wedstrijd vanavond, ik heb er zo'n zin in.

Dan is het 20.00 uur precies en fluit de Schotse scheids, Kevin Clancy, en de bal rolt in het Gelredome op zoek naar een nieuw Europees avontuur.

In de beginfase tasten beide ploegen elkaar f af. Vitesse heeft weliswaar meer balbezit, maar is daardoor niet per sé gevaarlijker. Het baltempo ligt niet al te hoog, maar daar kan ik, gezien de omstandigheden, echt wel begrip voor opbrengen. Het is geen gewone zwoele zomeravond, nee tjezus, het is nog gewoon bloedheet, meer dan 30 graden of zo.

Omdat er op het veld nog niet zoveel gebeurt, en omdat Guram Kashia er niet meer bij is, kijk ik 's een beetje verder rond in ons Gelredome. Mijn oog valt op de trainers van beide ploegen.

Hagi, de trainer van Viitorul, staat aan één stuk door te schelden en te foeteren op z'n spelers. Whoops … het gaat nog niet helemaal naar zijn zin, prachtig.

Maar dan Sloetski! Hij loopt de godganselijke tijd heen-en-weer voor de dug-out, hij maakt meer meters dan de meeste spelers denk ik, en hij strijkt elke minuut, in een soort wanhoopsgebaar, met zijn handen door zijn haar. Man, man, man, hij lijkt nog zenuwachtiger dan Bea en ik bij elkaar. Hij is in elk geval geen saaie!

En ondertussen kabbelt de wedstrijd verder. Vitesse is iets sterker, speelt met meer druk naar voren, maar achterin oogt het toch nog wel zwak hoor. Het spel van onze helden is niet slecht, maar ook niet heul goed, het is …. het is …. gewoon zo werm!

Dan, na zo'n 20 minuten spelen, besluiten onze mannen dat er toch iets moet veranderen. Via een corner van Beerens, kopt Thelander tegen de lat, aaahhh kak, en in de rebound probeert Linssen via een omhaal een treffer te forceren. Helaas, dit levert niks op maar je voelt dat er iets gebeurt, dat wij het heft in eigen handen nemen, dat wij gewoon willen en kunnen scoren,

Meteen daarna opnieuw een corner voor onze boys. Ik ga er f goed voor zitten en de buurman ook. De bal wordt keurig op maat in het strafschopgebied geslingerd en Clarke-Salter krijgt 'm op zijn hoofd. Hij kopt door richting Matavz en Tim geeft de bal een klein tikkie …. in het doel van Viitorul!!!! Jáááááá, mensen …. 1-0 voor Vitesse!!!!

Ik spring op uit mijn stoeltje en juich keihard voor Matavz en voor Clarke-Salter en voor Sloetski en voor iedereen bij Vitesse. Ik vlieg vervolgens de buurman in de armen en we zingen en dansen en we zijn zo ongelooflijk blij met dit doelpunt. Fantastisch! Dit is een prachtige stap op weg naar verdere Europese ontwikkelingen.

Nauwelijks een minuut later schiet Matavz van een afstandje net naast. Oh man, wat zou het mooi geweest zijn als deze er ook was ingegaan. Ik app eindeloos met Bea, ik raak ervan overtuigd dat we gewoon verder spelen in Europa en Bea ook.

En onze jongens zijn nu echt lekker op dreef! Er worden minder lange ballen gespeeld dan vorige week, de opbouw zit redelijk goed in elkaar en aanvallend laten onze helden echt wel goede dingen zien. Kom op nou jongens, de Roemenen zijn rijp voor de slacht!!!

Vitesse is nu echt de betere ploeg, creëert voldoende kansen en speelt opportunistisch. Het blijft eeuwig zonde dat er in de eerste helft niet meer gescoord wordt.

De buurman trakteert mij op een Spaatje in de rust en we zijn benieuwd wat de 2e helft ons brengt.

Nou, op dat spektakel hoeven we niet lang te wachten. De actie begint bij Foor. Hij pikt de bal op en, via voeten en benen van Bero en Matavz komt ie uiteindelijk terecht bij Linssen. Bryan handelt intuïtief, denkt verder nergens over na en schiet de bal hard en zuiver richting de Roemeense goalie. Ráááááák!!!!!! Doelpunt van Bryan Linssen!

Ja hoor, de 2-0 staat op het scorebord. De buurman en ik en Noord en het hele Gelredome spatten bijna uit elkaar van puur geluk en we blèren mee met de muziek. Super gaaf toch! Dit gaat echt niet meer mis, mensen. We laten Viitorul gewoon gras vreten!

Ik app onmiddellijk weer met Bea om het vreugdevolle nieuws te delen. Ik app hoe lekker het loopt, dat we in vorm komen en dat FC Basel ook goed is. Ach, je kent het wel.

Ik ben helemaal 'into my phone' als ik plotseling een por in m'n zij krijg van de buurman.
Wààààttttt?! Scoren die lui nou ook?! Godverdegodverdegodver …., néééé hè, eerste kans van Viitorul, uit het niets, wat een sof, wat een f*king kolere zooi! 2-1!

Godallemachtig, hoe ga ik dit nu weer aan Bea vertellen? Nou, laten we het erop houden dat ik deze avond voor het eerst blij ben dat ze nog in Canada zit.

De wedstrijd gaat verder en je ziet dat de Roemenen moed en kracht uit hun doelpunt putten. Ze spelen met meer overtuiging en onze geel-swèrte helden worden onrustig aan de bal. Rechtstreeks gevolg is dat ik onrustig in mijn stoeltje zit te wiebelen en met toenemende zorgen de wedstrijd aanschouw.

Elke keer als Viitorul met de bal aan hun voeten richting onze defensie en Eduardo loopt, klopt het hart me in de keel, krijg ik het zo warm en het is al snikheet. Je moet er toch niet aan denken dat die gasten ook nog de 2-2 maken! Krijg je verlenging, oh men …. daar zit toch niemand op te wachten.

De 2e helft verloopt rommelig, is niet goed, je zou kunnen zeggen dat 'slecht tegen nog slechter' speelt, maar het is wel ontiegelijk spannend.

Een kwartier voor tijd klooit een Roemeen met de bal. Hij wil terug koppen op hun keeper. Nou, het is een ziekenhuis-boog-balletje van de ergste soort en Beerens heeft dat ook in de gaten. Hij onderschept 'm en met een half lobje of zo rolt de bal zomaar het Roemeense doel in! Gooooaaaaalllll! Yesssss! 3-1 voor onze mannen, voor ons geel-swèrt, voor de allermooiste club van Nederland!!!!

Beerens brengt de ultieme verlossing, nu gaat het niet meer mis, zeker weten! Geweldig! De buurman en ik zijn enorm opgelucht na het geploeter in de tweede helft en een stevige omhelzing is dan ook helemaal op z'n plaats.

Uiteraard weer appen met Bea en ik kan gelukkig mededelen dat ook in Canada de rust is wedergekeerd en de situatie onder controle.

Moe maar tevreden keer ik huiswaarts. Het was geen makkelijk avond voor onze mannen, hoewel de eindstand van 3-1 misschien anders doet vermoeden.

Tegen FC Basel zal het echt beter moeten!

Nou, doei tot de volgende wedstrijd! 

X Nancy